خبرنگاران سبز
سازمان گزارش‌گران بدون مرز که در سال ۱۹۸۵ برای دفاع از آزادی مطبوعات بنا شد با انتشار بيانيه‌ای ج.ا. را مسئول مستقيم شهادت هدی صابر می‌شناسد و از اعلام کرده است که اين سازمان «از اقدامات دادخواهانه خانواده» هدی صابر حمايت خواهد کرد. در بخشی از اين بيانيه به شهادت ۶۴ زندانی سياسی در اوين اشاره شده و گفته شده است که دو ساعت بعد از آنکه هدی صابر در روز ۱۰ ژوئن به بهداری زندان برده شد وی به سلولش بازگردانده شده بود و به جای مداوا مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. وی چند ساعت بعد به بيمارستان مدرس منتقل می‌شود و در آنجا فوت می‌کند. بر اساس گواهی اين زندانيان، هدی صابر پيش از اعتصاب غذا هيچ‌گونه مشکل قلبی نداشته است.
گزارش‌گران بدون مرز نهايت تاثر و تاسف خود را از مرگ هدی صابر روزنامه‌نگار و روشنفکر ايرانی اعلام می‌کند. روز جمعه ٢٠ خرداد هدی صابر با تاخير بسيار و چندين ساعت پس از تحمل درد به بيمارستان انتقال داده شده است. متاسفانه تلاش پزشکان به نتيجه نرسيد و اين زندانی سياسی نيز بر اثر اهمال کاری‌مقامات زندان در روز شنبه ٢١ خرداد جان باخت. مقامات مسئول قضايی خبر انتقال به بيمارستان و درگذشت هدی صابر را به خانواده اطلاع نداده بودند.
گزارش‌گران بدون مرز مراتب تسليت و همدردی خود را با خانواده صابر و جمشيدی، روزنامه‌نگاران و مردم ايران اعلام می‌کند. ما مقامات رسمی جمهوری اسلامی ايران را نخست به دليل دستگيری خودسرانه اين روزنامه‌نگار و سپس عدم کمک‌رسانی پزشکی به موقع و مناسب، مسئول مرگ هدی صابر می‌دانيم. گزارش‌گران بدون مرز از اقدامات دادخواهانه خانواده حمايت می‌کند. همه‌حقايق در باره قتل‌های پی در پی روزنامه‌نگاران و زندانيان سياسی بايد روشن شود.
هدی صابر، عضو تحريريه مجله توقيف شده‌ی ايران فردا از تاريخ ١٢ مرداد ماه ١٣٨٩ در بازداشت بسر می‌برد و از تاريخ ١٢ خرداد در اعتراض به قتل هاله سحابی دست به اعتصاب غذا زده بود. وی که در اثر اعتصاب غذا ضعيف شده بود، صبح روز جمعه از درد در ناحيه قفسه سينه شکايت داشت که اين امر به اطلاع ماموران و مسئولان زندان رسيده بود.
متاسفانه مسئولان زندان اوين بر خلاف ماده ١٠٣ آئين‌نامه اجرائی سازمان زندانها و اقدامات تأمينی و تربيتی کشور که تاکيد دارد : "در موارد فوری محکوم بيمار به دستور پزشک يا بهداری زندان و اجازه رييس موسسه يا زندان يا جانشين او به بيمارستان اعزام می‌گردد و مراتب بايد در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود". عليرغم اطلاع از اعتصاب غذای او و ضعف جسمانی و درد از انتقال به موقع هدی صابر خوداری کرده‌اند.
هدی صابر برای مسئولان قضايی و امنيتی اوين چهره‌ای شناخته شده بود، وی برای سومين بار در کمتر از ده سال، در ٢ مرداد ماه ١٣٨٩ بازداشت و روانه زندان شده بود. پيش از اين هدی صابر به همراه دو همبند ديگرش رضا عليجانی و تقی رحمانی در ٢٥ خرداد ماه ١٣٨٢ بازداشت و به مدت سه ماه در سلول انفرادی نگاهداری شده بود. در ارديبهشت ١٣٨٣ به پنج سال و نيم سال زندان محکوم شده بود. که اين حکم سپس به هشت ماه تقليل يافت. وی همچنين در ٨ بهمن ١٣٧٩ نيز بازداشت و تا ٢١ اسفندماه ١٣٨١ را در زندان گذارنده بود. هدی صابر از جمله زندانيانی سياسی ايران بود که در مراحل بازجويی به شدت مورد شکنجه قرار گرفته بود.
سازمان گزارش‌گران بدون مرز که در سال ۱۹۸۵ برای دفاع از آزادی مطبوعات بنا شد با انتشار بيانيه‌ای ج.ا. را مسئول مستقيم شهادت هدی صابر می‌شناسد و از اعلام کرده است که اين سازمان «از اقدامات دادخواهانه خانواده» هدی صابر حمايت خواهد کرد. در بخشی از اين بيانيه به شهادت ۶۴ زندانی سياسی در اوين اشاره شده و گفته شده است که دو ساعت بعد از آنکه هدی صابر در روز ۱۰ ژوئن به بهداری زندان برده شد وی به سلولش بازگردانده شده بود و به جای مداوا مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود. وی چند ساعت بعد به بيمارستان مدرس منتقل می‌شود و در آنجا فوت می‌کند. بر اساس گواهی اين زندانيان، هدی صابر پيش از اعتصاب غذا هيچ‌گونه مشکل قلبی نداشته است.
گزارش‌گران بدون مرز نهايت تاثر و تاسف خود را از مرگ هدی صابر روزنامه‌نگار و روشنفکر ايرانی اعلام می‌کند. روز جمعه ٢٠ خرداد هدی صابر با تاخير بسيار و چندين ساعت پس از تحمل درد به بيمارستان انتقال داده شده است. متاسفانه تلاش پزشکان به نتيجه نرسيد و اين زندانی سياسی نيز بر اثر اهمال کاری‌مقامات زندان در روز شنبه ٢١ خرداد جان باخت. مقامات مسئول قضايی خبر انتقال به بيمارستان و درگذشت هدی صابر را به خانواده اطلاع نداده بودند.
گزارش‌گران بدون مرز مراتب تسليت و همدردی خود را با خانواده صابر و جمشيدی، روزنامه‌نگاران و مردم ايران اعلام می‌کند. ما مقامات رسمی جمهوری اسلامی ايران را نخست به دليل دستگيری خودسرانه اين روزنامه‌نگار و سپس عدم کمک‌رسانی پزشکی به موقع و مناسب، مسئول مرگ هدی صابر می‌دانيم. گزارش‌گران بدون مرز از اقدامات دادخواهانه خانواده حمايت می‌کند. همه‌حقايق در باره قتل‌های پی در پی روزنامه‌نگاران و زندانيان سياسی بايد روشن شود.
هدی صابر، عضو تحريريه مجله توقيف شده‌ی ايران فردا از تاريخ ١٢ مرداد ماه ١٣٨٩ در بازداشت بسر می‌برد و از تاريخ ١٢ خرداد در اعتراض به قتل هاله سحابی دست به اعتصاب غذا زده بود. وی که در اثر اعتصاب غذا ضعيف شده بود، صبح روز جمعه از درد در ناحيه قفسه سينه شکايت داشت که اين امر به اطلاع ماموران و مسئولان زندان رسيده بود.
متاسفانه مسئولان زندان اوين بر خلاف ماده ١٠٣ آئين‌نامه اجرائی سازمان زندانها و اقدامات تأمينی و تربيتی کشور که تاکيد دارد : "در موارد فوری محکوم بيمار به دستور پزشک يا بهداری زندان و اجازه رييس موسسه يا زندان يا جانشين او به بيمارستان اعزام می‌گردد و مراتب بايد در اسرع وقت به صورت کتبی به قاضی ناظر گزارش شود". عليرغم اطلاع از اعتصاب غذای او و ضعف جسمانی و درد از انتقال به موقع هدی صابر خوداری کرده‌اند.
هدی صابر برای مسئولان قضايی و امنيتی اوين چهره‌ای شناخته شده بود، وی برای سومين بار در کمتر از ده سال، در ٢ مرداد ماه ١٣٨٩ بازداشت و روانه زندان شده بود. پيش از اين هدی صابر به همراه دو همبند ديگرش رضا عليجانی و تقی رحمانی در ٢٥ خرداد ماه ١٣٨٢ بازداشت و به مدت سه ماه در سلول انفرادی نگاهداری شده بود. در ارديبهشت ١٣٨٣ به پنج سال و نيم سال زندان محکوم شده بود. که اين حکم سپس به هشت ماه تقليل يافت. وی همچنين در ٨ بهمن ١٣٧٩ نيز بازداشت و تا ٢١ اسفندماه ١٣٨١ را در زندان گذارنده بود. هدی صابر از جمله زندانيانی سياسی ايران بود که در مراحل بازجويی به شدت مورد شکنجه قرار گرفته بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ می‌توانند نظر خود را ارسال کنند.